DE MALLORCA-ERFENIS ***

Christian De Coninck , Houtekiet, 248 blz., ? 18,50.

Christian De Coninck, in het dagelijkse leven Brussels politiecommissaris en -woordvoerder, voegt met De Mallorca-erfenis een achtste aflevering toe aan de lotgevallen van zijn 'superflikken' Stijn Goris en Stef Pauwels. Daarvoor verplaatst hij zijn op Amerikaanse leest geschoeide misdaadactie van de hoofdstad naar het Spaanse zonnekloppersoord. Same difference. Een plezierreisje met de eega's moet het worden, maar de onderbroeken zijn nog niet uitgepakt of het gezelschap moet al een restaurantoverval verduren, waarbij uitgerekend een tafelende journalist het hachje laat. Verdacht, vinden Goris en Pauwels, in tegenstelling tot de lokale ordehandhavers. Het eigen speurwerk van de Brabanders - kortgebroekt en op teenslippers, stelt de lezer zich voor - wijst inderdaad in de richting van een stinkend potje dat gedekt moet blijven. De Coninck duwt de uittekening van zijn vaste hoofdrolspelers hier helemaal naar het achterplan. Of u zou al betekenis moeten deduceren uit het feit dat Goris en Pauwels hun vrouwen elke morgen aan het zwembad laten zitten, terwijl de heren zich lekker laten beschieten en van de weg af rammen, huisvredebreuk plegen of verdachten het vuur aan de schenen leggen. Ja, De Coninck beschikt over een levendige, jongensachtige fantasie, maar zijn plot deugt. Taalfinesse heeft hij minder - al heeft dat de pret bij het lezen van Jommeke ook nooit gedrukt. Vakantievertier in alle betekenissen van het woord.

KURT BLONDEEL ■

Verberg tekst

Sinds Christian De Coninck in 2007 debuteerde met De Praagse connectie laat hij rechercheurduo Stijn Goris en Stef Pauwels elk jaar opdraven in een nieuwe politiethriller. In De Mallorca-erfenis vertrekken Goris en Pauwels met hun echtgenoten naar Mallorca om er van een zonnige golf- en strandvakantie te genieten. Voordat ze het goed en wel beseffen, zijn ze er getuigen van een brutale overval op een restaurant. Wanneer een van de gasten voor hun ogen wordt afgeknald, besluit het duo om hun resterende vakantiedagen niet op het golfterrein door te brengen, maar te spenderen aan het oplossen van de zaak. Dit niet alleen tot ongenoegen van hun vrouwen, ook de Mallorcaanse politie is niet happig op het onofficiële onderzoek van de Belgen. Al gauw ontdekken de Brusselse agenten dat de overval een afleidingsmanoeuvre was om een journalist te vermoorden. Wanneer het duo het deksel van enkele stinkende potjes dreigt te lichten, komt hun eigen veiligheid in gevaar.
De Coninck is commissaris en sinds 2000 woordvoerder bij de Brusselse politie. Voor inspiratie en inzicht in het leven en werk van het politiekorps moet hij het dus niet ver zoeken. Helaas is er meer voor nodig om een spannende thriller neer te pennen. Spanningsopbouw bijvoorbeeld. De Coninck besteedt soms te veel tijd aan nietszeggende acties en conversaties waardoor het verhaal meermaals sputtert. De beschrijvingen en handelingen zijn allemaal erg letterlijk en afstandelijk neergeschreven. Door deze schrijfstijl lijkt het boek vaak meer op een proces-verbaal dan op een meeslepend verhaal. De personages blijven te houterig en het verhaal beklijft niet. Misschien goed genoeg als plot voor een aflevering van ‘Witse’ op televisie, maar als roman slaat De Coninck met dit boek de plank behoorlijk mis. Volgend jaar beter. [Bie Van Giel] Verberg tekst

Dit is de achtste politieroman van de commissaris en woordvoerder van de Brusselse politie, met het duo Stijn Goris en Stef Pauwels, resp. commissaris en inspecteur, in de hoofdrollen. Ze hebben een ontspannen vakantie op Mallorca gepland, samen met hun lieve echtgenotes, maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, als ze getuige zijn van een brutale roofoverval in een sterrenrestaurant, waarbij ook een dodelijk slachtoffer valt. De Spaanse politie zoekt alleen maar aan de oppervlakte, reden voor Stijn en Stef om op zoek te gaan naar de eigenlijke oorzaak van die overval, buiten de lokale politie om. Hoewel de corruptie van de Spaanse upperclass en de rol van de politie daarin de kern van de plot is, blijft het verhaal steken in jongensboekachtige, weinig geloofwaardige actie. Hoe houden Stijn en Stef zich staande in een land waarvan ze de taal niet goed beheersen en de weg nauwelijks kennen? In deze thriller doet dat er niet toe. Geschreven in zeer eenvoudige taal, vol Vlaamse wendingen, waardoor het vooral voor de niet-geoefende lezer prettig leesvoer zal zijn. Normale druk en ruime marges. Verberg tekst