Mannen van staal is de eerste roman van Elizabeth Gilbert, die vooral bekend is door haar vierde boek Eten, bidden, beminnen. Na een verzameling kortverhalen publiceerde Gilbert deze roman over het leven op twee imaginaire eilanden voor de kust van Maine, Fort Niles en Courne Haven. De eilanden lijken wel mekaars evenbeeld, enkel gescheiden door een strook water en allebei te klein om een grote gemeenschap te huisvesten. I.p.v. hun krachten te bundelen, cultiveren de eilandbewoners echter al jaren een afkeer van elkaar, een haat waarvan niemand nog weet hoe hij ooit ontstond. Beide eilanden liggen in een gebied waar veel kreeft gevist zou kunnen worden als de vissers mekaar niet constant de loef probeerden af te steken.

Het hoofdpersonage Ruth Thomas zet haar eerste stappen op Fort Niles als dochter van een kreeftenvisser en een vrouw van het vasteland. Na de scheiding van haar ouders blijft Ruth bij haar vader op het eiland wonen. Wat voor buitenstaanders een vreemde opvoedingssituatie kan lijken, is voor Ruth de normaalste zaak van de wereld. Wanneer Ruth merkt dat haar vader meer bezig is met zijn job dan met haar, trekt ze in bij de familie Pommeroy. Ze ziet dit als iets tijdelijks, ook al groeit ze er ongeveer op. Meneer en mevrouw Pommeroy hebben zeven zonen. Mevrouw Pommeroy had altijd wel een dochter gewild en Robin, de jongste zoon, vond in Ruth een ideaal speelkameraadje.

Als Ruth achttien wordt is de speeltijd voorbij en moet ze naar een kostschool op het vasteland. Ze verdenkt haar moeder ervan haar van het eiland te willen weghalen en ze doet er alles aan om als een overtuigende eilandbewoonster over te komen. In haar brieven hemelt ze het leven op Ford Niles en haar ervaringen bij het kreeftenvissen zodanig op dat ze zelf wel beseft dat het uiteindelijk ongeloofwaardig overkomt. Het is pas als ze Owney Wishnell leert kennen, een jonge eilandbewoner van Courne Haven, en meer te weten komt over haar afkomst, dat ze beseft dat haar plaats niet op het vasteland is.

Gilbert rijgt in deze roman korte zinnen aan mekaar tot hoofdstukken, maar slaagt er niet in een mooi samenhangend verhaal te presenteren. Je kan je als lezer niet echt identificeren met het personage. Ruth is misschien wel een spontaan kind, als puber is ze ronduit irritant, en de andere personages zijn zo vlak dat je je afvraagt wanneer ze van het eiland zullen afwaaien. Het geheel lijkt te twijfelen tussen een tienerroman en een streekroman en kan daardoor stilistisch noch inhoudelijk overtuigen. De echt belangrijke plotwendingen worden op een drafje afgehandeld waardoor je nog weinig zin hebt om Ruths wedervaren tot de laatste bladzijde te volgen. Gilbert geeft haar roman een interessante start, maar haar zwalpende stijl en de eerder saaie manier waarop ze de verhaallijnen uitzet kunnen niet overtuigen. [Els Gansemans] Verberg tekst

De Amerikaanse schrijfster (1969) debuteerde met de verhalenbundel 'Pilgrims' (nog niet vertaald). 'Kreeftenvrouw' is haar eerste roman. Hoofdpersoon is Ruth Thomas, de 18-jarige dochter van een kreeftenvisser, die na vier jaar kostschool terugkeert naar Fort Niles, een eiland voor de kust van Maine. Tegen de achtergrond van de kreeftenvisserij en een geschiedenis van territoriale oorlogen, probeert de zelfbewuste Ruth haar plaats te vinden in de gesloten cultuur van Fort Niles. Ze luistert naar de verhalen van excentrieke eilanders en krijgt te maken met de rijke familie Ellis, die een dominante rol heeft gespeeld in het leven van Ruths moeder en grootmoeder. Ruth wordt verliefd op een bovennatuurlijk begaafde visser van het naburige eiland Courne Haven. Hun kind, dat na een plastisch beschreven vrijpartij wordt geboren, betekent wellicht het einde van een vete tussen twee eilanden. Een onderhoudend relaas dat wel getypeerd is als een kruising van John Irving en Annie Proulx. In navolging van de vissers is Gilberts taalgebruik aan de ruwe kant (veel vloeken). Volle bladspiegel, vrij kleine druk. Verberg tekst