De rode boom
De rode boom
×

De rode boom
Besprekingen
Het donker besluipt je
The red tree van Shaun Tan (Perth, 1974) dateert al van 2001 en geldt in Australië, het geboorteland van de tekenaar, als zijn populairste boek. Toch verscheen het pas dit jaar in het Nederlands en wel in een vertaling van Bart Moeyaert. Het boek, dat door Simone van Driel in NRC Handelsblad werd getypeerd als het ‘donkerste prentenboek’ dat ze ‘ooit las’ (‘en het mooiste donkere’ voegde ze er aan toe), wordt gedragen door korte poëtische zinnen. Het is een loodzwaar, somber gedicht dat in zinnetjes van gemiddeld zes woorden over de geïllustreerde pagina’s is verdeeld:
soms begint een dag
en is er niks om naar uit te kijken
soms wordt het er niet beter op
het donker besluipt je
niemand begrijpt je
de wereld wordt doof
geen doel
geen gevoel
je wacht en wacht en wacht en wacht
en wacht en wacht en wacht
maar er gebeurt nog altijd niks
muizenissen worden reusachtig
Lees verder
The red tree van Shaun Tan (Perth, 1974) dateert al van 2001 en geldt in Australië, het geboorteland van de tekenaar, als zijn populairste boek. Toch verscheen het pas dit jaar in het Nederlands en wel in een vertaling van Bart Moeyaert. Het boek, dat door Simone van Driel in NRC Handelsblad werd getypeerd als het ‘donkerste prentenboek’ dat ze ‘ooit las’ (‘en het mooiste donkere’ voegde ze er aan toe), wordt gedragen door korte poëtische zinnen. Het is een loodzwaar, somber gedicht dat in zinnetjes van gemiddeld zes woorden over de geïllustreerde pagina’s is verdeeld:
soms begint een dag
en is er niks om naar uit te kijken
soms wordt het er niet beter op
het donker besluipt je
niemand begrijpt je
de wereld wordt doof
geen doel
geen gevoel
je wacht en wacht en wacht en wacht
en wacht en wacht en wacht
maar er gebeurt nog altijd niks
muizenissen worden reusachtig
Lees verder
Copyright (c) Vlabin-VBC
Soms is er gewoon niets om naar uit te kijken. Lijkt alles zinloos en leeg. Zo voelt het meisje in dit boek zich ook. Ze voelt zich niet begrepen, depressief, tot zij ziet hoe een klein zaadje kan uitgroeien tot een mooie, bloeiende rode boom. Er is in dit magnifieke, kunstzinnige prentenboek amper sprake van een echt verhaal, maar meer van een impressie van het depressieve gevoel van een meisje. Haar gevoelens zijn aangrijpend herkenbaar en visueel fantastisch weergegeven. In poëtische taal (schitterende vertaling van Bart Moeyaert) worden de gevoelens beschreven (‘of wie je van plan was te zijn / je weet niet waar je blijven moet.’). Het verhaal is wensvervullend, want uiteindelijk ‘groeit er iets vlak voor je / het heeft kleur en het gloeit / en het wacht op je / precies zoals je had gehoopt.’ In de soms onheilspellende illustraties is de invloed van veel kunststromingen te herkennen. Geen prentenboek voor een groot publiek, maar voor kunstliefhebbers, zowel jong als oud. De Austra…Lees verder
De Rode Boom
Dit prachtige prentenboek beschrijft in tekst en tekeningen op een beklemmende manier het verloop van een depressie. Een klein meisje staat alleen op een krukje in een heuvelachtig landschap. Ze roept iets door een megafoon, maar de woorden verbrokkelen in losse letters. Dat is de beginprent. Op de keerzijde staat een scheefgezakte pendule in wat een korenveld zou kunnen zijn. Het doet surrealistisch aan. En dan pas begint het verhaal, het zijn eigenlijk korte zinnen bij de prenten. Soms begint een dag en is er niks om naar uit te kijken. Een meisje zit rechtop in bed en er dwarrelen enkele verdorde bladeren in de kamer neer. Het wordt erger, zo erg dat de kamer vol raakt en het meisje naar buiten loopt. Daar wordt het alleen erger: een zieltogende reuzenvis zweeft boven de straat. Ze heeft het gevoel dat niemand haar begrijpt en ze kruipt in een fles. De wereld wordt doof. Geen doel, geen gevoel. Een uitzichtloze doolhof staat op een grote dubbele prent. Het duurt eindeloos, je draai…Lees verder